امروز در حین گشت و گذار، به این ترانه زیبا رسیدم. قبلاً هم آن را دیده بودم. سال 97 منتشر و viral شد: کمی درباره آن سرچ کردم. رامین مظهر، شاعر افغانستانی در 21-22 سالگی این شعر را سروده و غوغا تابان آن را خوانده. از عشق، از امید، از فردا نمی‌ترسی می‌بوسمت در بین …
از عشق، از امید، از فردا نمی‌ترسی (شعری از رامین مظهر) [خواندن ادامه پست]
کسی را در نظر بگیرید که دارد از شنا کردن لذت می‌برد. فرض کنید این شخص ناگهان از لذت بردن دست می‌کشد، بیرون می‌آید، لب استخر می‌نشیند و به پوچی زندگی فکر می‌کند یا دنبال معنای زندگی می‌گردد. به جای شنا کردن، هر لذت و شادکامی دیگری را می‌توانید در نظر بگیرید. آیا دیده‌اید کسی …
به راستی، چه خنده‌ها زدم بر ناتوانانی که خود را نیک می‌پندارند، زیرا که چنگال‌هایِ کُند دارند! نیچه Archangel, Prince of Heavenly Host پی‌نوشت: آنقدر سر تکان ندهیم بر تواناهایی که چنگالهای تیز دارند. به جایش به لایه زیر و پویایی و پیچیدگی نیروهای آنجا توجه کنیم.
